Nike-ի պատմությունը սկսվում է 1960-ականներից։ Այդ պահին ամերիկյան սպորտի շուկայում գերակայում էր Adidas-ը։ Չնայած որ տեղական արտադրողների սպորտային կոշիկները ավելի էժան էին Adidas-ի մարզակոշիկներից, դրանք իրենց որակով չէին գոհացնում մարզիկներին։ Մարզիկների ոտքերն արագ հոգնում էին, քանի որ տեղական մարզակոշիկները չէին թուլացնում ճանապարհային ծածկույթից հարվածները և չէին պաշտպանում վնասվածքներից։
Օրեգոնի համալսարանի վազորդների մարզիչ Բիլ Բաուերմանը և նրա ուսանող Ֆիլ Նայթը որոշեցին փոխել իրավիճակը։ Ճապոնական Onitsuka Tiger-ի հետ պայմանագիր կնքելով՝ նրանք սկսեցին ճապոնական մարզակոշիկների առևտուր իրականացնել, որոնք չէին զիջում Adidas-ի առաջարկած մոդելներին, սակայն մի քանի անգամ ավելի էժան էին։ Այդպես 1964 թվականին հիմնվեց Blue Ribbon Sports (BRS) ընկերությունը։
Մի անգամ նայելով սեղանի վրա դրված վաֆլի-սարքին՝ Բաուրմենը մտածեց, որ այդպիսի կոշկատակերով մարզակոշիկները կարող են ավելի թեթև լինել և դրանով կուժեղացնեն հրումը տեղից։ Գաղափարը շուտով իրացվեց, և արդյունքում այդպիսի մարզակոշիկները ամենաշատ վաճառվող մոդելն էին ամբողջ երկրում։ Իսկ 1978 թվականին պաշտոնապես գրանցվեց Nike Inc.-ը։
Նայթը և Բաուրմենը Nike-ի հիմնադրումից սկսած և դրա ամբողջ պատմության մեջ շեշտը դրել են սպորտային կոշիկների արտադրության վրա։ Լավ հասկանալով, թե որքան է հասարակության համար կարևոր չեմպիոնների և հայտնի մարզիկների օրինակը, ձեռնարկատերերը նրանց համար անհատական պատվերներ էին կատարում և ակտիվորեն ներգրավում իրենց գովազդներում։
Առաջին հայտնի մարզիկը, որն օգտագործում էր Nike-ի մոդելները, դարձավ Բաուրմենի ուսանող ԱՄՆ վազորդ Սթիվ Փրեֆոնթեյնը։ Նրանից հետո Nike-ի մարզակոշիկներով հանդես են եկել աշխարհի առաջին ռակետ Իլիե Նաստասեն, US Open 74-ի չեմպիոն Ջիմի Քոնորսը, ինչպես նաև մարաթոնյան վազքի ռեկորդակիր Հենրի Ռոնոն։
1976 թվականի օլիմպիական խաղերում թեթևատլետների մեծ մասն օգտագործում էր Nike։ Սակայն ընկերության զարգացման պատմությունը չի սահմանափակվում միայն մարզակոշիկների արտադրությամբ։
1975 թվականին Nike-ը սկսում է իրականացնել իր ապրանքների վաճառքը նաև արտասահմանում։ Առաջին երկիրը, որտեղ Nike-ի մարզակոշիկները սկսեցին զանգվածաբար վաճառվել, դարձավ Կանադան։ Յուրօրինակ գովազդները, շուկայի գրավման ակտիվ քաղաքականությունը, վազքի անընդհատ մեծացող տարածումը մեծապես նպաստեցին Nike-ի վաճառքների կտրուկ ավելացմանը՝ մինչև 25 մլն դոլար 1977 թվականին :
Ընկերության հաջողությունը չէր հասնի ներկայիս մասշտաբներին, եթե այնտեղ ժամանակին չհայտնվեր NASA-ի աշխատակից Ֆրենկ Ռուդին։ Նա ներկայացրեց մարզակոշիկների ամորտիզացիայի իր սեփական նախագծած գաղափարը։ Չնայած որ առաջարկի քննարկումը բավական ժամանակ տևեց, այն հեղափոխական էր և Nike-ին բերեց համաշխարհային ճանաչում ու միլիոնավոր եկամուտներ։
Օդային կոշկատակեր ունեցող մարզակոշիկները, որոնք ստացան Nike Tailwind անվանումը, սկսեցին վաճառվել 1979 թվականին։ Նոր տեխնոլոգիան ստացավ AirMax անվանումը։ Այժմ էլ ընկերությունը մեծ եկամուտներ է ստանում այդ հավաքածուի վաճառքներից։
1980 թվականին Nike-ին հաջողվեց գրավել ԱՄՆ սպորտային կոշիկների շուկայի կեսը։ Ընկերությունը հասունացավ նոր ավելի բարձր փուլ թևակոխելու համար։ Առջևում գլխավոր մրցակիցների՝ Adidas-ի և Reebok-ի հետ պայքարն էր։
Nike-ի գովազդային ռազմավարությունը ընկերության ամբողջ պատմության ընթացքում կառուցվում էր հայտնի մարզիկների ներգրավման վրա։ Ընկերության ամենաառանցքային որոշումներից էր երկարաժամկետ պայմանագրի կնքումը NBA-ի լավագույն բասկետբոլիստ Մայքլ Ջորդանի հետ։ Միլիոնավոր դոլարներ ծախսելով նրա մասնակցությամբ գովազդների վրա՝ ընկերությանը հաջողվեց ն դարձնել իրենց կոշիկների կայսրության գլխավոր դեմքը։
Ջորդանի համար հատուկ նախագծվել էին AirJordan մարզակոշիկները, որոնք ֆունկցիոնալով համապատասխանում էին նրա խաղաոճին։ Դրանք մեծ տարածում գտան Ամերիկայում։ Nike-ի ամբողջ արտադրանքը սկսեց մեծ հաջողություններ գրանցել։ Ընկերության տարեկան ապրանքաշրջանառությունը «օդի թագավորի» հետ գործընկերության ընթացքում ավելացավ 4,5 անգամ՝ հասնելով 4 մլրդ դոլարի։
1990 թվականից ընկերությունը սկսեց սեփական մանրածախ խանութների՝ Nike Town ցանցի ստեղծումը։ Առաջին ֆիրմային խանութը բացվեց Պորտլենդում։ Դրա դիզայնը նպաստեց նրան, որ այնտեղ անընդհատ զբոսաշրջիկների մեծ զանգվածներ կուտակվեն։
90-ականներին Nike-ը շարունակեց նոր մոդելների ավելացումը։ Այդպես շուկայում հայտնվեցին NikeGolf-ը, NikePro-ն, Nike+-ը, NikeSkateboarding-ը, ինչպես նաև դուստր ընկերության՝ Converse-ի մարզակոշիկները։
Ինչպես նշվում է մեծ թվով աղբյուրներում՝ բրենդի անվանումը կապված է Նիկա անվան հետ, որը փոխառվել է հունական առասպելաբանությունից։ Այդպես էին անվանում հաղթանակի թևավոր աստվածուհուն։
Nike-ի պաշտոնական պատմության համաձայն՝ անվանումը առաջարկել է ընկերության առաջին աշխատակից Ջեֆ Ջոնսոնը։ Հիմնադիրները չէին կարողանում ընդհանուր հայտարարի գալ և այդ պատճառով նրանք դիմեցին Ջեֆին։
Հետաքրքիր է նաև տարբերանշանի պատմությունը։ Լեգենդար swoosh-ը հորինվել և նախագծվել է Պորտլենդի համալսարանի ուսանող Քերոլայն Դևիդսոնի կողմից։ Նայթը Քերոլայնի հետ ծանոթացել էր հաշվապահական հաշվառման դասընթացի ժամանակ, որը նա էլ վարում էր։ Քերոլայնը աշխատում էր որպես ֆրիլանսեր, և Նայթը խնդրեց նրան հորինել խորհրդանշան՝ մարզակոշիկների կողքի մասում պատկերելու համար։ Կատարած աշխատանքի համար նա վճարեց ուսանողին 35 դոլար։
Պատկերանշանը հիշեցնում է Նիկա աստվածուհու թևի ուրվագիծը և միշտ ասոցացվում է դրական մտածողության, առողջ և էներգատար ապրելակերպի, առաջատարության խորհրդանիշի հետ սպորտային արդյունաբերությունում։
Այժմ ընկերության գլխավոր գրասենյակը գտնվում է Բիվերթոնում (Օրեգոնի նահանգ)։ Գրասենյակը բաղկացած է 7 ժամանակակից շենքերից, որոնցից յուրաքանչյուրը կրում է լեգենդար մարզիկների անուններ։ Ընկերության առաքելությունը որքան հնարավոր է մարդկանց սպորտով զբաղվելու ցանկությունը խթանելն է, յուրաքանչյուր մարզիկի համար այդ զբաղմունքը զվարճալի և հաճելի դարձնելը։ Սպորտի և ֆիտնեսի ոլորտում Nike-ը շարունակում է մնալ աշխարհի առաջատար ընկերությունը։
0 Комментарии